Język hiszpański (hiszp. idioma español, castellano) język należący do rodziny romańskiej języków indoeuropejskich.
Język hiszpański jest trzecim najpowszechniej używanym językiem na Ziemi. W roku 2008 oceniano, że posługuje się nim jako językiem ojczystym około 650 milionów ludzi na siedmiu kontynentach, szczególnie w Ameryce Południowej, Ameryce Północnej, Europie i zachodniej Afryce. Dalsze 100 milionów używa go jako drugiego języka, natomiast liczba ludzi w ogóle na świecie mówiących tym językiem przekracza pół miliarda.
Język hiszpański bywa nazywany kastylijskim, dla odróżnienia go od innych języków używanych w Hiszpanii (baskijski w Kraju Basków i Nawarze, kataloński w Katalonii, Walencji i na Balearach i galicyjski w Galicji
W większości krajów hiszpańskojęzycznych Ameryki Południowej, poza nielicznymi wyjątkami, używa się nazwy castellano. Natomiast w Meksyku, Ameryce Środkowej czy na Karaibach bardziej przyjęta jest nazwa español. W afrykańskiej Gwinei Równikowej także używana jest nazwa español. Konstytucje poszczególnych państw hiszpańskojęzycznych mówią o tym, że oficjalnym językiem jest castellano bądź español.
Hiszpański jest również trzecim najczęściej używanym (po angielskim i chińskim) językiem w internecie.
Stany USA, w których hiszpański nie jest językiem urzędowym, ale jest używany przez ponad 25% ludności.
Jest kilka istotnych różnic pomiędzy dialektami hiszpańskiego używanymi w samej Hiszpanii i w hispanojęzycznej Ameryce.
Stąd u różnych narodowości i grup etnicznych można dziś znaleźć różne akcenty.
Polegająca na wymowie c (przed e oraz i) oraz z jako s. Na przykład kastylijskie /θ/ w słowach ciento, caza wymawiane jest jak /s/, tak jak np. w ser, casa.
Między językiem hiszpańskim używanym w Hiszpanii a jego południowoamerykańskimi dialektami występują też małe różnice gramatyczne. Przykładowo, użycie drugiej osoby liczby pojedynczej tú (ty) w Argentynie za pomocą vos np.: tú trabajas = vos trabajas (ty pracujesz); tú eres = vos sos (ty jesteś). Najważniejszą różnicą jest zakres użycia czasów. W Ameryce Południowej znacznie rzadziej niż w Hiszpanii używa się czasu preterito perfecto, który często zastępowany jest czasem preterito indefinido. Poza tym rozpowszechnione jest też (zwłaszcza w Urugwaju, Argentynie i Chile) użycie (archaicznego w Hiszpanii) zaimka vos na oznaczenie drugiej osoby liczby pojedynczej (i użycie w tej osobie specjalnej, nie występującej w odmianie hiszpańskiej, końcówki fleksyjnej czasownika) oraz zanik drugiej osoby liczby mnogiej, zastępowanej osobą trzecią (ustedes).
Język hiszpański jest trzecim najpowszechniej używanym językiem na Ziemi. W roku 2008 oceniano, że posługuje się nim jako językiem ojczystym około 650 milionów ludzi na siedmiu kontynentach, szczególnie w Ameryce Południowej, Ameryce Północnej, Europie i zachodniej Afryce. Dalsze 100 milionów używa go jako drugiego języka, natomiast liczba ludzi w ogóle na świecie mówiących tym językiem przekracza pół miliarda.
Język hiszpański bywa nazywany kastylijskim, dla odróżnienia go od innych języków używanych w Hiszpanii (baskijski w Kraju Basków i Nawarze, kataloński w Katalonii, Walencji i na Balearach i galicyjski w Galicji
W większości krajów hiszpańskojęzycznych Ameryki Południowej, poza nielicznymi wyjątkami, używa się nazwy castellano. Natomiast w Meksyku, Ameryce Środkowej czy na Karaibach bardziej przyjęta jest nazwa español. W afrykańskiej Gwinei Równikowej także używana jest nazwa español. Konstytucje poszczególnych państw hiszpańskojęzycznych mówią o tym, że oficjalnym językiem jest castellano bądź español.
Hiszpański jest również trzecim najczęściej używanym (po angielskim i chińskim) językiem w internecie.
Stany USA, w których hiszpański nie jest językiem urzędowym, ale jest używany przez ponad 25% ludności.
Jest kilka istotnych różnic pomiędzy dialektami hiszpańskiego używanymi w samej Hiszpanii i w hispanojęzycznej Ameryce.
Stąd u różnych narodowości i grup etnicznych można dziś znaleźć różne akcenty.
Polegająca na wymowie c (przed e oraz i) oraz z jako s. Na przykład kastylijskie /θ/ w słowach ciento, caza wymawiane jest jak /s/, tak jak np. w ser, casa.
Między językiem hiszpańskim używanym w Hiszpanii a jego południowoamerykańskimi dialektami występują też małe różnice gramatyczne. Przykładowo, użycie drugiej osoby liczby pojedynczej tú (ty) w Argentynie za pomocą vos np.: tú trabajas = vos trabajas (ty pracujesz); tú eres = vos sos (ty jesteś). Najważniejszą różnicą jest zakres użycia czasów. W Ameryce Południowej znacznie rzadziej niż w Hiszpanii używa się czasu preterito perfecto, który często zastępowany jest czasem preterito indefinido. Poza tym rozpowszechnione jest też (zwłaszcza w Urugwaju, Argentynie i Chile) użycie (archaicznego w Hiszpanii) zaimka vos na oznaczenie drugiej osoby liczby pojedynczej (i użycie w tej osobie specjalnej, nie występującej w odmianie hiszpańskiej, końcówki fleksyjnej czasownika) oraz zanik drugiej osoby liczby mnogiej, zastępowanej osobą trzecią (ustedes).
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
ResponderEliminarJęzyk hiszpański podobno nie należy do grupy języków trudnych do opanowania. Dlatego przekonałem się o tym zapisując się do szkoły językowej https://lincoln.edu.pl gdzie uczyłem się właśnie tego języka obcego. Moim zdaniem jest to język bardzo przyjemny i faktycznie nie jest tak ciężki do nauki jakby się niektórym wydawało.
ResponderEliminarJęzyk hiszpański jest jak dla mnie pięknym językiem dlatego mam zamiar się go nauczyć. Mam nawet już podręczniki do nauki hiszpańskiego https://www.jezykiobce.pl/s/140/podrecznik-do-hiszpanskiego więc wszystko przede mną.
ResponderEliminar